notos'un oğuz atay dosyalı son sayısı çıktı, "ben buradayım sevgili okuyucum, sen neredesin acaba?" repliğinin 2000. kullanımıyla. durağa erken gelen yolcunun, gelmek bilmeyen otobüsü bekleyişi... fakat hakikaten atay için yeni bir replik bulmak lazım artık. oğuz atay okuyucusunu hala bekleyen bir yazar mı? sanmıyorum. 1990'dan bu yana genç yazarların arasında atay'ı severek, hatta bayılarak okumamış kimse tanımıyorum (vardır herhalde, azdır ama). yazmayan genç okurlar (ki istatistiksel olarak gözardı edilebilecek küçüklükte bir grup bu) arasında da atay'ın sevildiğini gözlemliyorum - atay'ı, onun istediği gibi mi okuyorlardır bilemem, ama kalıcı yazar, farklı dönemlerde farklı okunabilen yazar değil mi?
Sanırım beni en çok düşündüren Oğuz Atay repliği bu: "Kimse dinlemiyorsa beni -ya da istediğim gibi dinlemiyorsa- günlük tutmaktan başka çare kalmıyor. Canım insanlar! Sonunda, bana, bunu da yaptınız."
YanıtlaSilGünlük'ten...