"istanbul, constantinopolis

değil," der ya eski şarkı, izmir de selanik değil. yıllar var izmir'e gitmiyorum, işim düştü gittim. basmane'nin alt taraflarında, konak'ta, alsancak'ta, kordon'da, arka sokaklarda yürüdüm. güzel denebilir, ama nedense hatırladığım, beklediğim, sandığım kadar da güzel çıkmadı. selanik gibi bir yer bekliyordum herhalde. bizim şu "sivil mimari" denen, iç karartıcı, saçma sapan apartman yığınıdır bence düşkırıklığımın müsebbibi. heykel'in göbeğinde, denize sıfır türk telekom binasını da esefle selamlıyorum.