bana robert frost'un bir şiirini hatırlattı 18 günde patlayan mısır. koşulları birbirinden çok farklı olsa da, çeşitli duvarlarla çevrili çeşitli devletlerin kanıksandığı bir dünyaya doğdu benim kuşağım. demirperde ülkeleri vardı örneğin, güney amerika ülkeleri vardı, afrika ve ortadoğu'nun diktatörlükleri, prenslikleri, şeyhlikleri vardı. türkiye de bir duvarın ardındaydı elbette. o kadar uzun süredir varlardı ki, bir o kadar daha var olmayacaklarını düşünmek zordu, insanın aklına bile gelmiyordu bu olasılık. suudi arabistan'ın bir gün demokrasiyle yönetileceğini düşünmek mümkün mü bugün? artık mümkün. çok geç kalınmış olabilir mi -belki, suudilerin petrolü sanılandan çok daha erken biterse, suudi arabistan diye bir yer kalmazsa...
ama yine de: duvarların bakımını ne kadar aksatmasanız da, duvarınız uzaydan bile görünse de, hepsinin bir son kullanma tarihi var.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
adınızın görünmesini istiyorsanız ama google hesabınız yoksa lütfen yorumunuzun sonuna adınızı ekleyin.