bir kodlama merakıdır gidiyor. veliler çocuklarının kodlama öğrenmesini istiyor; okullar öğrencilerine kodlama öğretmek için dersler ve kulüpler açmaya çalışıyor. bir sihirli değnek algısı var. kusura bakmazsanız, mühendislik yapmayacak, tasarımcı olmayacak kişilerin kodlama öğrenmesinin büyük oranda fetişten öte bir anlamı olmadığını düşünüyorum. kod zaten “pret-a-porter”/kullanıma hazır bulunabilen bir şey, çok özel durumlarda size özel kod da ürettirebiliyorsunuz uzmanına, gayet de ucuza. daha karmaşık gereksinimler için yeterli kodlamayı öğrenmek de doğrudan uzmanlaşmaya giriyor, yani kodcu oluyorsunuz zaten. ben üniversitede kodlama öğrendim mesela (fortran ve basic), sonra hiçbir zaman işime yaramadı (bu diller de artık kalmadı). askerliğimi yaparken kendi kendime html öğrendim, ama sonrasında çıkan web tasarım programları bunu gereksiz kıldı. şimdi de wordpress’te bir tasarımı ucundan kıyısından düzeltecek kadar css biliyorum, ama bilmesem de olur. herkes kod yazıp start-up’çı olacak gibi bir kanı var, bu da bence gelecek açısından doğru bir yönlendirme değil.
ama şunu kabul edebilirim: kodlama ve “makine aklı” öğrenmek, türev-integral öğrenmek gibi bir şey – bazı meslekler aktif olarak kullanıyor, dolayısıyla bu meslekleri icra edecek olanlar için erken yaşta tanışmak faydalı; aktif olarak kullanmayacak çoğunluk içinse zihin geliştirici bir egzersiz olarak faydalı olabilir. okul yönetimleri integralden ne kadar heyecanlanıyorsa kodlamadan da o kadar heyecanlanmalı.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
adınızın görünmesini istiyorsanız ama google hesabınız yoksa lütfen yorumunuzun sonuna adınızı ekleyin.