18.3.11

bir gece ansızın gelebilirim

kapının yumruklandığını duydu adam, rüya olmadığını anlaması çok uzun sürmedi, kalkıp kapıyı açtı. asker mi, polis mi olduğunu anlamadığı bazı adamlar eve doluştu, adını söyledi içlerinden biri, "benim," dedi adam. diğerleri eve dağılmıştı bile. adamın karısı uyuyordu, derin uyurdu, yan odadaki çocuğun ağlamasına uyandı aslında, adamların gürültüsüne değil. kadın çocuğu kucağına alıp içeriye, adamın yanına geldi, kocaman açılmış gözleriyle, dudakları titreyerek "ne oluyor?" diye sordu. "bilmiyorum," diye fısıldadı adam. "nesini bilmiyorsun puşt, ne bok yediğini bilmiyor muyuz biz?" dedi adamlardan biri, eliyle suratını sert bir şekilde iterek - tokat değil de itme. çocuk hala ağlıyordu. arka taraftan biri geldi, "silahı buldum amirim," dedi. "ne silahı? bende silah ne arar?" diyecek oldu adam, yaka paça evden çıkarıp kapının önünde bekleyen araca bindirdiler. komşular, ışıklarını yakmadan, perdelerin arkasından onları izliyordu.

hangi ülke - libya mı, türkiye mi?

1 yorum:

  1. Patron, nedir bu hikaye? Yeni senaryo filan yaziyorsun da bir sinopsis mi attirdin yoksa bizlere? Biliyorsun en iyi sinopsisler Sinop'ta yazilir. Libya bitik ulke patron, orayi hic kiyaslama bizim kiyak ulkemizle. Ne olmus yani uc dort hayasiz adami gelip evden almislar aksam aksam. Adamlar uc dort yil hapiste rahat edecek, ekmek elden su golden yasayacaklar, biz de rahat edecegiz. Bu ulke ancak boyle adam olur be abim.

    YanıtlaSil

adınızın görünmesini istiyorsanız ama google hesabınız yoksa lütfen yorumunuzun sonuna adınızı ekleyin.